Aangekomen in Suriname

 Schrijven vind ik altijd wel leuk om te doen, mits het onderwerp me interesseert, maar ik ben er niet denderend goed in. Verwacht dus geen literaire meesterwerken hier 😉

Oké, genoeg gekletst… Ik vertrok dus vanaf Schiphol, waar ik nog even moest wachten voordat ik het vliegtuig in mocht. Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat, bleek ik naast een dame op leeftijd te zitten. Ze was 81 jaar, maar ze leek eerder 60. Ze had nog familie in Suriname en ze ging die in haar eentje opzoeken. Niet veel later kwam er ook een half Surinaams meisje van 25 bij. Beiden waren erg aardig en konden me al het een en ander vertellen over Suriname.

De vlucht duurde lang, maar het eten was te eten. Toen we om 19:40 plaatselijke tijd landden, was het al pikkedonker. We hebben onszelf het vliegtuig uit gesleept en moesten door de paspoort controle. Hier bleek al dat Surinamers niet snel kunnen werken, want we hebben toch zeker anderhalf uur in de rij gestaan. Daarna moesten we ook nog een half uur wachten op de koffers. Toen we eenmaal buiten stonden op het vliegveld, bood het half Surinaamse meisje, Zamira, me een lift aan naar mijn huis, maar ik besloot toch maar het busje te nemen, waarvoor ik had betaald. Ik zat hier samen met 5 Vlaamse meisjes. De rit naar de stad was erg leuk. Het voelt toch enigszins vertrouwd om in Zuid-Amerika te zijn. De Vlaamse meisjes werden eerst afgezet bij hun huisjes. Hun kamers waren midden in het centrum. Toch vond ik het niet erg dat ik een kamer op de Mozartstraat had gekregen. De buurt schijnt namelijk erg goed te zijn en zo ziet hij er op het eerste gezicht ook uit. Ook mijn onthaal was een stuk gezelliger. Toen het busje voor het huis stopten, stonden er binnen no time negen studenten en twee ouders beneden. Ook de twee waakhonden, Mozart en Merel, mogen niet vergeten worden. Ik werd rondgeleid en ze lieten me mijn kamer zien, waar de huisbaas al een pakketje had achtergelaten met eten en drinken, zodat ik morgen niet direct naar de supermarkt zou moeten. Mijn kamer is klein, maar wel gezellig. Hij ligt op de eerste verdieping, wat ik prettig vind. Over negen dagen kan ik al doorstromen naar een grotere kamer, want dan gaat er een meisje naar huis. Ik kreeg nog een rondleiding door het huis en we streken neer in de woonkamer om nog wat te drinken. De studenten blijken voornamelijk Belgisch te zijn en de meesten zijn alleen naar Suriname gekomen. Ondertussen was het al redelijk laat en daarom werd mijn klamboe vakkundig geïnstalleerd door mijn huisgenoot en ging ik lekker slapen.