De zaterdag erna was de grote dag. We zouden mee gaan lopen met de AVD (Avondvierdaagse). Mellanie had de overige dagen ook al meegelopen, maar voor vandaag hadden ze nog wat mensen nodig. Mirthe en ik waren daarom wel bereid om mee te lopen, maar voor ons werd het dus een Avondeendaagse. Op donderdag waren we al even gaan kijken om de sfeer te proeven en zodat we ons konden voorbereiden op wat komen ging. Het bleek eigenlijk een kleine carnavalsoptocht te zijn maar dan zonder wagens. Er was dus veel muziek en dans. We liepen mee voor het team van D&T Dansschool. Echter, de sponsor had zich een paar dagen voor de start van de AVD teruggetrokken. Hierdoor zat het team opeens zonder shirts, catering en muziek. Er moest dus even wat geïmproviseerd worden. Er lopen eigenlijk alleen Surinamers. Het team van D&T is eigenlijk het enige team wat bakra’s (blanken) bevat. Dit heeft op eerdere dagen wel geleid tot racistische uitingen. Wij allochtonen moesten maar terug naar ons eigen land. Uiteindelijk werd het een erg gezellige dag en we zijn weer een paar hippe danspasjes rijker. We hebben ongeveer 6 uur gelopen en gedanst. Maar het was goed te doen. Hierna hebben we nog lekker in het nieuwe huisje van Mellanie op het balkon gezeten en pizza gegeten 🙂 Jammie!!

De zondag was mijn laatste ‘echte dag’. Daarom besloten Mirthe, Mellanie, Emily en ik om nog even vakantie te vieren. Dit deden we door lekker te gaan lunchen, op een terrasje te zitten en ’s avonds uit eten te gaan. Het was echt een super leuke dag en ik heb nog even kunnen genieten van de Surinaamse zon. Ook skypte ik nog even met mama vandaag. Ik was een beetje huiverig voor de kou in Nederland. Dat zou een hele omschakeling worden. Ons mam stelde me echter gerust door te melden dat het de laatste dagen anders erg lekker weer is. ‘Hoe warm is het dan?’ ’10 graden!’. Haha dit is niet wat ik versta onder ‘lekker weer’!

Een dag later stond mijn vertrek alweer op de planning. ’s Ochtends wilde ik nog even wat dingen uitprinten, waaronder mijn vliegticket. Dit liep echter niet zoals gepland, waardoor ik veel tijd verloor. Mijn vertrek verliep daardoor nogal hectisch. Hier baalde ik goed van. Ik heb niet rustig afscheid kunnen nemen van iedereen. Maar goed, niet veel later zat ik dus alweer in het vliegtuig. En daarna landde ik al snel weer in het mooie maar koude Nederland. Het was leuk om iedereen weer te zien!!
De eerste dagen heb ik vooral geslapen. Ik heb een jetlag van hier tot Paramaribo. ’s Avonds ben ik niet moe, maar als ik mijn wekker niet zet, word ik pas ergens in de middag wakker. Mijn leven als ochtendmens is verdwenen als sneeuw voor de zon. Het was weer erg bijzonder om alles wat ik altijd zo gewend was weer terug te zien. Ik werd er wel blij van. Toch zijn er ook kleine dingen die ik mis aan Suriname. Vooral de meiden! Ik vind het zo jammer dat het nog zo lang duurt voordat zij naar Nederland komen. En het weer! Voor de rest vind ik het allemaal wel prima. Ik hoef ook niet zo nodig nog terug naar Suriname. Ik heb het voor nu wel even gezien. Ik vind het fijn om in een land te zijn zonder muggen of jeuk. Zonder muizen en kakkerlakken. Met warm water en lekkere kroketten. Toch neem ik ook veel dingen mee naar huis. Zo heb ik nog steeds een roze hoofdhuid en de mooiste hakken van de hele wereld zitten in mijn koffer. Ook heb ik veel geleerd in Suriname. Zo heb ik veel informatie verkregen met betrekking tot mijn onderzoek, ik heb de Surinaamse mentaliteit en cultuur leren kennen, heb ik ervaren hoe het is om gediscrimineerd te worden, en heb ervaren hoe het is om in een studentenhuis van tien personen te wonen. Al met al was het dus een hele waardevolle reis.