De Singelloop – Mijn eerste hardloopwedstrijd

Een aantal weken geleden, schreef ik over mijn eerste hardloopwedstrijd. De Singelloop. 10 kilometer door mijn eigen stad. Ik kan je vertellen; ik kwam over de finish! Maar hoe? Haalde ik mijn streeftijd? Ik vertel je alles over mijn indrukken…

Oké, de planning was niet lekker. Door familieomstandigheden heb ik de week voor de wedstrijd niet kunnen trainen. Dat maakte me zenuwachtig… Zou ik het wel redden? Stiekem wilde ik hem toch nog steeds wel onder een uur lopen… En dan moet ik het ook nog leuk proberen te vinden..!

Bij de start trof ik mijn vriendin. Zij draait haar hand niet om voor een run van 10 km. Omdat je wordt ingedeeld in startwaves op basis van de tijd die je denkt te rennen, moesten we al opsplitsen bij de start. Daar stond ik dan… In mijn eentje in een grote groep mensen en zonder telefoon om jezelf af te leiden. Ik had wat gezellige gesprekjes met de mensen om me heen. Ze spraken me moed in en dat maakte me iets minder zenuwachtig. Ik wilde er vooral van genieten!

En go!!!

We zijn vertrokken. In de eerste paar honderd meter hield ik mijn hardloophorloge goed in de gaten. Men had me namelijk gewaarschuwd dat ik vooral niet te snel moest beginnen. Ik keek en zag inderdaad dat ik harder liep dan gebruikelijk. Toch besloot ik dit tempo vast te houden, want het voelde goed. Ik had niet het gevoel dat ik mezelf voorbij liep en dat ik dit prima ging volhouden.

Het ging eigenlijk van een leien dakkie… 2 km, 4 km… ze vlogen voorbij. Toen we ergens rond de 5e kilometer door het hartje van de stad liepen, keek ik lekker om me heen. Allemaal restaurantjes die ik nog niet kende en die ik misschien wel eens wilde gaan proberen… Het heerlijke weer..! Ik liep er heel ontspannen bij en was toch echt een beetje aan het genieten.

6km… 8km… Oké nu begon het écht zwaar te worden… 9km… ik kan niet meer! Nog één kilometer… Dit was de meest lange kilometer van mn leven… Na nog 500 meter gaf mijn horloge aan dat ik er was. Maar ik was nog niet bij de finish. Nog even doorbijten. De laatste 200 meter nog een klein sprintje..! Whoohoo!

Ik keek snel op mijn horloge en zag dat ik ruim 58 minuten verder was sinds de start. Yes! Volgens mij is het gelukt! Bij de finish trof ik mijn vriendin. Ze vroeg me hoe ik het vond en ik zei dat ik het wel een stukje pittiger vond dan ik had verwacht en dat ik niet weet of ik dit ooit nog een keer ga doen. 10 minuten later dacht ik daar blijkbaar anders over. Ik denk dat dit iets te maken had met endorfine of zoiets, maar toen hoorde ik mezelf opeens zeggen dat ik het ‘eigenlijk best leuk vond!’… Hm… Uiteindelijk heb ik de 10 km gelopen in 58 minuten en 38 seconden en heb ik een mooie medaille in de wacht gesleept. Ik ben stiekem een beetje trots 🙂 Wat ik opvallend vond was dat ik volgens mijn horloge gemiddeld 5 minuten en 42 seconden per kilometer heb gerend, maar dat ik bijna 10,4 km heb gelopen. Tip voor de volgende keer; loop wat economischer (lees: pak af en toe de binnenbocht, zodat je ook écht 10 km loopt).

Heb jij (dit jaar) al meegedaan aan een hardloopwedstrijd?