Am I getting better? Een persoonlijke update…

Een tijdje terug schreef ik er al over. Ik zou me gaan ontwikkelen naar een betere ik. Hoe gaat dat nu een paar maanden later? Ben ik nog net zo gemotiveerd als toen? Ik vertel er vandaag meer over.

Naïef²

Toen ik startte, had ik een doel voor ogen en een weg daarnaartoe. Wat nou uitdaging? Ik zou dit varkentje wel even wassen. Zoals altijd ben ik eerlijk; in mijn naïviteit had ik een rechte lijn naar succes voor ogen. What could go wrong?! Vaak krijg ik opmerkingen van mensen dat ze mij zo gedisciplineerd vinden, dat ik streng ben voor mezelf en daardoor mijn doelen makkelijk behaal. Waarom dit dan niet?

Ik kwam van een koude kermis thuis. Ik bedoel eigenlijk van een ijstijd. Na ruim een maand vol geknald te hebben, mezelf dingen ontzegd heb, veel in de sportschool was, was het tijd voor the-moment-of-truth; mijn eerste meting na mijn nul-meting. Wat zou er van mijn lijf geworden zijn? Als ik naar mezelf in de spiegel keek, zag ik wat veranderingetjes, maar als ik kijk naar de effort die ik erin had gestopt, was het erg mager. Maar misschien konden de cijfers me vertellen dat het effect toch groots was. Vol goede moed ging ik naar mijn coach. De teleurstelling was enorm. Ik was geen gram vet verloren. I kid you not! Ik was alleen maar drie kilo spier kwijt! Wat een teleurstelling voor al dat harde werken. Ik was verdrietig, gedemotiveerd en teleurgesteld in mezelf. Hoe kon dit?

Een beetje lost…

Het eiste zijn tol en de teleurstelling eindigde helaas niet in een cheat-day, maar in een cheat-week. Vooral omdat ik het niet begreep; wat deed ik verkeerd? Hoe kon ik het dan beter doen? Ik had geen idee. Bij m’n sportschool maakte ik een afspraak voor voedingsadvies. Misschien zou dat me verder gaan helpen. Ik vond het heel pittig om na deze periode weer on-track te raken omdat ik een beetje moedeloos, maar tegelijkertijd ook bijna wanhopig was. Toch is het gelukt om weer in het zadel te komen en eigenlijk weet ik niet precies hoe. Het voedingsadvies heeft me tot op heden nog niet gebracht wat ik hoopte, want eigenlijk wist de adviseur het ook niet zo goed met mij en we kwamen niet veel verder dan ‘probeer eens wat verschillende dingen en zoek uit wat voor jouw lijf werkt’.

Dan maar zelf oplossen…

Er zijn meerdere lange momenten van zelfreflectie en gesprekken met mensen die dichtbij me staan aan voorafgegaan, waardoor ik het nu denk ik wel weet. Als ik kritisch naar mezelf kijk, dan zie ik misschien wat punten waar ik het niet goed heb gedaan. Ik heb het zwaar verpest in mijn goede bedoelingen. Mijn strengheid voor mezelf heeft tegen me gewerkt. Ik heb veel te weinig gegeten. Ik vind het best lastig om te zeggen omdat ik er absoluut niet trots op ben maar ik doe het toch omdat ik hoop dat er misschien mensen zijn die gaan begrijpen dat te weinig eten niet gaat helpen om je doelen te bereiken en fit te worden. Je leest overal dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen en guess what?! Dat heb ik letterlijk aan den lijven ondervonden. Leer ervan en maak niet dezelfde fout die ik maakte.

Ik was weer lekker op dreef en in plaats van metingen, koos ik even voor progressiefoto’s om mijn progressie te meten. Waar ik in de spiegel niet zozeer vooruitgang zag, was het effect wel groter als ik mijn foto’s naast elkaar legde. Dat gaf me zoveel positieve energie om door te gaan! Ik moet zeggen dat ik het best lastig vind om gemotiveerd te blijven als ik er niet voor de volle 100% voor ga voor mijn gevoel. Ik houd ervan als dingen zwart-wit zijn en vind het moeilijk om iets dat grijs is vol te houden. Ik eet nu bijvoorbeeld niet heel anders dan eerst, maar probeer wel van kleine veranderingen een gewoonte te maken, zoals het minder eten van chocolade en snoepjes, het afslaan van traktaties die ik eigenlijk niet lekker vind en ik probeer de bergen pepernoten die in september alweer verschijnen te bedwingen. Wat ik vooral merk is dat dat niet altijd leuk is. Maar ik probeer voor mezelf te accepteren dat ik een gelukkiger mens word als ik af en toe nee zeg tegen dingen ondanks de opmerkingen dat het niet gezellig wordt gevonden als ik niet mee-eet of meedrink. Het is zo makkelijk om te vervallen in je oude patronen. Vooral als de Tony Chocolonely in de aanbieding is en je voor je het weet vier repen in je kast hebt liggen. Probeer dan maar eens maat te houden!

De fit-worden-is-een-reis blabla

Je kent ze vast wel. Die motiverende teksten over tien keer vallen en elf keer opstaan, dat je aan het ontdekken bent… Ugh, doe maar gewoon normaal. Zo sta ik er nog steeds in, maar toch verlies ik mijn naïviteit en weet ik dat ik die rechte lijn naar succes toch maar vaarwel moet gaan zeggen. Want de volgende hobbel was alweer daar en ik zag hem nog steeds niet aankomen. Ook al werd hij met knipperende alarmlichten aangegeven.

Wat er gebeurde vertel ik in mijn volgende update die volgende week online verschijnt! I’ll keep you posted!